Dit is waarom de Linkse media politiegeweld van Frankrijk tot Chili verzwijgen!

Het is opvallend dat politiegeweld in Frankrijk, Chili, Ecuador, Bolivia en andere brandhaarden, behalve Hong Kong en Iran, niet door de westerse media getoond wordt. Om dit deel van het nieuws te kunnen zien moet je bij de alternatieve media zijn. Hebben de westerse media de opdracht de andere kant op te kijken? Het lijkt er sterk op. We zochten het uit.

In het eerste artikel over dit onderwerp gaven we aan dat in feite transnationale investeringsmaatschappijen het nieuws beheersen. Alleen wanneer het winst voor deze maatschappijen oplevert zal aan de groeiende onrust in de wereld aandacht besteed worden. Het eeuwenoude spreekwoord ‘wiens brood men eet, wiens woord men spreekt’ kan niet beter worden uitgebeeld.

We gaan nu een stapje verder. Deze onzichtbare hand, die zich schuilhoudt achter het wereldnieuws, wordt zichtbaar door de steun die de media verlenen in hun berichtgeving over neoliberale regimes zoals hierna blijkt. Ook laten ze zich positief uit over de coup in Bolivia (die als zodanig ontkend wordt) en het protest in Hong Kong. Blijkbaar steunen de krachten achter de schermen dergelijke ontwikkelingen. Je ziet dat wat de main stream media aan nieuws brengen is in overeenstemming met het beleid dat de transnationale maatschappijen voeren. Het neoliberalisme wordt dus van harte ondersteund en conflicten tussen de VS en China (Hong Kong) aangemoedigd.

Spanje
Het geweld tegen de naar onafhankelijkheid strevende Catalanen door de Spaanse politie loopt de spuigaten uit.
Sinds de bekendmaking van de politieke vonnissen is er onrust in Catalonië en komen honderdduizenden mensen in de Spaanse deelstaat de straat op. Tegenover zich vinden zij de knokploegen van de nationale politie, die hen genadeloos geregeld in elkaar rammen of beschieten met rubber kogels in een krankzinnige orgie van geweld.

Op 14 oktober zijn negen politici door EU-lid Spanje veroordeeld van 9 tot 13 jaar cel. Hun ‘misdaad’ luidt opruiing. Zij organiseren in 2017 het referendum waarbij de Catalaanse bevolking gevraagd wordt of zij voor of tegen onafhankelijkheid van Spanje zijn. De huidige president Quim Torra van de deelstaat heeft de veroordelingen afgedaan als “Handelingen uit wraak, niet van recht”.  

De Europese lidstaten zwijgen, blijkbaar instemmend, alsof de Catalanen geen demonstratierecht hebben. Zij zouden in China of Venezuela het buitensporige politiegeweld al lang hebben veroordeeld. Meer dan 500 mensen zijn gearresteerd in de week na de 14e en meer dan 60 journalisten. De politie bezoekt zelfs de wachtkamers van ziekenhuizen om gewonde demonstranten te arresteren. Terreur heerst op de straten in de roerige Catalaanse provincie van Spanje. Op zaterdag zijn neo nazi’s gesignaleerd, die beschermd door de politie, demonstranten terroriseerden.

Ook dit politiegeweld wordt verzwegen, alsof binnen de EU in alle vrijheid mag worden gedemonstreerd. De EU suggereert een hoog democratisch gehalte te hebben, in de praktijk klopt daarvan niet veel. Blijkbaar is dat het beeld dat de media de argeloze EU-burger moeten voortoveren in het belang van de grootinvesteerders.

Chili
Een ander land met een neoliberale regering onder leiding van de miljardair Pinera is zelfs door parlementsleden in staat van beschuldiging gesteld voor het schenden van mensenrechten. Zijn troepen zijn als beesten tekeer gegaan. Chili wordt door de regeerders van dit land graag voorgesteld als de groeiparel van Latijns-Amerika. Op dezelfde manier zoals Rutte opschept over de groei van Nederland. Net als hier is er echter een hele kleine groep van inwoners die profiteren, de rest heeft uitzicht op toenemende armoede.

Ook hier net als in Frankrijk een bevolking die zich verzet tegen bezuinigingen en door de privatiseringen van de zorg niet meer kan terugvallen op het vangnet van een verzorgingsstaat. In Chili word je geacht daarvoor zelf te zorgen. Gepensioneerden kunnen amper rondkomen van het schamele inkomen dat ze hebben. Als ergens de neoliberale agenda optimaal is uitgevoerd dan is het wel het land van wijlen volksmisdadiger Pinochet.

Bolivia
In Bolivia zijn de presidentsverkiezingen door de oppositie van Evo Morales aangegrepen om een coup te plegen. Alleen al deze coup wordt door de massa media ontkend. Zij suggereren dat Morales, de winnaar van de presidentsverkiezingen, vrijwillig het ambt heeft neergelegd. Dit terwijl hij hiertoe is gedwongen door het leger, dat jacht op hem maakte en waarvoor hij naar Mexico vluchtte.

Sindsdien heerst in het land een staat van burgeroorlog. Het leger onderdrukt ieder verzet tegen de zichzelf uitgeroepen nieuwe president, die door extreem rechtse figuren in het zadel wordt gehouden. Ook hier enorm veel geweld, genegeerd of ontkend door de media. Zij willen blijkbaar suggereren dat Morales geen goed heeft gebracht in zijn land. Terwijl hij in het belang van de bevolking privatisering van bijvoorbeeld lithium mijnen heeft teruggedraaid met onteigeningen. Dat is natuurlijk niet in goed aarde gevallen bij de multinationals die het lithium konden delven.

Evo Morales was de eerste inheemse president van Bolivia. Hij werd gekozen in december 2005 en geïnstalleerd als president in januari 2006. In oktober 2019 wordt hij voor een derde ambtstermijn herkozen. Hij verslaat zijn uitdagers Carlos Mesa en Chi Hyun Chung, met een marge van 10% waardoor een extra verkiezingsronde overbodig was.

Zijn onafhankelijkheid en anti-imperialistische retoriek maakt hem kandidaat nummer 1 voor verwijdering door de VS. Zo lanceerde hij een aantal anti-imperialistische manifesten tegen de interventie van de VS in Venezuela. Herhaaldelijk keurde hij de blokkade van de Amerikanen van Cuba af. Hij was tegen de door de VS gesteunde militaire coup in Honduras. Hij verklaart het “vrijhandelsakkoord TPP (Trans-Pacific Partnership) tot een ‘neo-liberaal project’.” Morales prees Edward Snowden en zijn onthullingen, keurde NSA spionage af en …. de Europese samenwerking met het Amerikaanse Rijk. Morales bereikt een ongeëvenaard decennium van politieke en sociale stabiliteit en een groeipercentage tussen de 4% en 6% (4.2% in 2018), waarvan Rutte alleen maar kan dromen.

De extreem rechtse coupplegers onderdrukken de bevolking met harde hand. Van hun geweldplegingen vind je niets terug in de media. Het wordt genegeerd, want blijkbaar moet een beeld opgeroepen worden van een land dat nu erop vooruit is gegaan. Zelfs is in sommige media-uitingen te lezen dat Bolivia weer “meer democratie heeft”.

Begin oktober is Ecuador het toneel van massale betogingen tegen het neo-liberale bezuinigingsbeleid van president Lenin Moreno. De regering zet het leger in. Duizenden zijn naar de hoofdstad getrokken. Hij heeft net de benzineprijzen verdubbeld als onderdeel van het beleid.

Ook hier buitensporig politiegeweld en van het leger. Het volk moet gehoorzamen. Een streng regime opgelegd door het IMF (Internationale Monetaire Fonds) krijgt Ecuador opgelegd, terwijl volgens de ex-president van het land Ecuador helemaal geen miljarden leningen nodig had! Ook hier vergeten de media aandacht aan te besteden, ook als het geweld nog zo heftig is. Voor landen als Iran en Venezuela zouden de media al lang reportages aan het geweld hebben gewijd, over Ecuador bewaren ze het stilzwijgen. De neoliberale politiek moet blijkbaar uit de wind gehouden worden. Zo min mogelijk kritiek levert een zo groot mogelijk rendement op. Want door de stringente bezuinigingspolitiek zal het land overheidsbezittingen moeten verkopen en daar zitten de hierboven genoemde transnationale investeringsmaatschappijen echt op te wachten.

https://twitter.com/i/status/1195742431330947073 Misschien is de video van de massa moord door politie nog op twitter kijk maar

Hielke