Europees Hof voor de Rechten van de Mens ligt in puin. Banden van rechters met Soros zijn onthuld

Een studie van het Europees Centrum voor Recht en Rechtvaardigheid in Straatsburg heeft verschillende belangenconflicten aan het licht gebracht tussen rechters van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens en door George Soros gefinancierde NGO's.
Het Europees Centrum voor Recht en Rechtvaardigheid is een ngo die vaak voor de rechtbank verschijnt om campagne te voeren over sociale, familie- en religiegerelateerde kwesties. Ik ben er trots op vermeld te staan ​​als onderzoeker bij het ECLJ, maar in werkelijkheid heb ik maar één artikel geschreven voor de website van het centrum en ontvang ik er geen salaris van. Ik had geen rol bij het schrijven van het rapport .

Uit het onderzoek is gebleken dat van de 100 rechters die in de periode 2009-2019 in de zetel van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens hebben gediend, bijna een kwart (22) sterke banden heeft met de Open Society Foundation van George Soros of met ngo's zoals Amnesty International en anderen die erdoor worden gefinancierd. Zo heeft Human Rights Watch sinds 2010 100 miljoen dollar ontvangen van de Open Society Foundation.

Sommige NGO's ontvangen zo veel van hun budget van Soros dat ze in feite volledige dochterondernemingen van zijn stichting zijn.

De banden tussen de rechters en de NGO's zijn aanzienlijk. Ze zijn onder meer jarenlang werkzaam geweest als lid van de raad van bestuur of de uitvoerende raad van deze NGO's; het hebben van onderwijsfuncties bij door hen gefinancierde instituten; een bezoldigde programmadirecteur zijn voor de Open Society Foundation of geassocieerde NGO's; en het verrichten van andere vormen van betaald werk voor hen. De volledige lijst van deze links is te vinden op pagina's zeven en acht van het rapport .

Een goed voorbeeld is die van de Bulgaar Yonko Grozev die als leider van het Open Society Justice Initiative in 2018 de Pussy Riot-zaak tegen Rusland verdedigde voordat hij kort daarna tot rechter van de rechtbank werd gekozen.

Minder formele vormen van samenwerking met NGO's, zoals incidenteel werk voor hen, zijn in het onderzoek niet meegenomen (zie noot 15 van het rapport). Dit betekent dat de verbanden nog groter zijn dan die welke specifiek in het onderzoek aan de orde komen.

In het rapport komen ook andere mensenrechtenfunctionarissen aan de orde, zoals de commissaris voor mensenrechten bij de Raad van Europa van 2012-2018 (Nils Muiznieks), die niet als rechter zetelt, maar jarenlang een bezoldigde activist was van de Open Society Foundation in Letland en die zijn officiële positie heeft gebruikt om campagne te voeren tegen de zogenaamde “anti-Soros” -wetgeving in Hongarije.

Deze NGO's zijn zeer actief bij het EHRM. Alleen al in 2017 heeft de Helsinki Foundation for Human Rights in Polen 16 aanvragen ingediend en 32 zaken verdedigd. Heel vaak komt de rol van de NGO's niet voor in de archieven van de rechtbank, maar moet deze in plaats daarvan worden ontdekt uit de eigen rapporten van de NGO's. Een zaak kan bijvoorbeeld worden verdedigd door advocaten van de ene NGO met pleidooien gehoord van andere NGO's als derden, ook al worden de andere organisaties in feite gefinancierd door dezelfde bron als de verzoeker, meestal Soros.  

Er zou niets mis zijn met rechters die een bezoldigde activiteit voor een ngo hadden uitgeoefend voordat ze rechter werden, als diezelfde organisaties niet zelf actief waren als partijen die zaken voor het EVRM brengen, hetzij als verzoekers zelf, als advocaat voor verzoekers, of als derden die zogenaamd deskundig bewijs leveren (maar in werkelijkheid lobbyen voor een zaak), en als die rechters die zaken niet hoorden.

De ergste bevinding van het rapport is dat in 88 zaken rechters in de rechtbank hebben beslist over zaken die voor de rechtbank zijn gebracht door ngo's waarvoor ze eerder hadden gewerkt, zonder een belangenconflict te melden en zonder zich terug te trekken uit de behandeling van de zaken (zie pagina 15 van de rapport en bijlagen 1 en 2.) In één zaak, waarover in 2018 uitspraak werd gedaan, werden 10 van de 14 NGO's die de zaak hadden aangespannen, gefinancierd door de Open Society Foundation, terwijl zes van de 17 rechters die de zaak zelf behandeld hadden banden hadden met aan dezelfde door Soros gefinancierde groep.  

De weigering van de rechters om zich terug te trekken is een schandelijke professionele tekortkoming die aantoont dat Europa's hoogste mensenrechtenorgaan in feite niet onafhankelijk is, maar in plaats daarvan deel uitmaakt van een echte "mensenrechtenindustrie" - een piramide van geld en een hecht netwerk van professionele relaties, aan de top zit George Soros met zijn miljarden. NGO's worden verondersteld de 'civiele samenleving' te vertegenwoordigen die onafhankelijk is van staten; in werkelijkheid zijn een zeer groot aantal van hen de creatie van actoren zonder democratische legitimiteit, zoals de Open Society Foundation.

Dat dit corrupte systeem heeft kunnen floreren, heeft verschillende oorzaken. De eerste is dat Soros en de ngo's die hij financiert de mensenrechtenindustrie over de Balkan en in de Baltische staten domineren. Zijn miljoenen overspoelen deze kleine, arme landen (hij heeft bijvoorbeeld 131 miljoen dollar uitgegeven in Albanië sinds 1992) en zij benoemen op hun beurt rechters bij het EHRM dat uitspraak doet over mensenrechtenkwesties voor de 47 lidstaten van de Raad van Europa. Het rapport stelt zelfs vast dat de totale uitgaven van de Open Society Foundation in Europa, $ 90 miljoen per jaar, in feite het jaarlijkse budget van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens ($ 70 miljoen) overschrijden.

Ten tweede voorzien de nieuwe procedures die in 2012 zijn ingevoerd, specifiek in de deelname van NGO's aan de selectieprocedure voor rechters bij het EHRM. Deze NGO's kunnen kandidaten voordragen en lobbyen voor hun selectie. Ze hebben dit bij vele gelegenheden gedaan, zoals uit het rapport blijkt. In het geval van Albanië in 2018 waren bijvoorbeeld twee van de drie kandidaten leidinggevenden van de Open Society Foundation; een van hen werd gekozen.

Ten slotte is het niet vereist dat personen die zijn aangesteld als rechters bij het EHRM, enige juridische ervaring hebben. Ongeveer 51 van de 100 rechters die sinds 2009 op de EHRM-bank hebben gezeten, waren nog nooit eerder rechter of magistraat geweest. In plaats daarvan waren het vaak mensenrechtenactivisten die voor Soros of een van zijn frontorganisaties werkten.

Dit is een structurele zwakte die ook internationale tribunalen voor oorlogsmisdaden treft. Zoals ik aantoonde in mijn boek 'Travestie', betekent dit dat mensen rechterlijke macht kunnen uitoefenen die in feite geen opgeleide rechters of magistraten of zelfs noodzakelijk advocaten zijn, maar in plaats daarvan politieke activisten. In sommige zeer flagrante gevallen zijn mensen rechters geworden op de banken van deze tribunalen zonder zelfs maar een diploma in de rechten te hebben.

Het resultaat is dat de rechters die op deze organen zitten, zich in feite niet gedragen zoals rechters zouden moeten. De rol van de rechter is om te zeggen wat de wet is, niet om te zeggen wat hij of zij denkt dat de wet zou moeten zijn. Helaas is dit precies wat rechters bij het EHRM en bij de nieuwe internationale tribunalen doen. In 1978 verklaarde het EHRM dat het verdrag "een levend instrument was dat moet worden geïnterpreteerd in het licht van de huidige omstandigheden" en dat de rechters daarom het recht hadden om nieuwe dingen in het verdrag te lezen in plaats van ermee in te stemmen erdoor gebonden te zijn . Dergelijk gerechtelijk activisme is een aanfluiting van de rechtsstaat.

Het is een aanfluiting omdat de gebieden waarop EVRM-rechters hun gerechtelijk activisme uitoefenen, juist de politiek meest gevoelige kwesties zijn, waarover terecht een besluit zou moeten worden genomen door politici in gekozen parlementen, of door referenda, en niet door een elitekaste van onverantwoordelijke activisten. Die gebieden omvatten vrijheid van meningsuiting, asiel, LGBT-rechten, detentievoorwaarden, rechten van minderheden, enzovoort. Door gebruik te maken van hun vrijheid om de wet op te stellen, hebben EVRM-rechters decennialang een nieuwe visie op de mens toegepast die het tegenovergestelde is van de oorspronkelijke bedoeling van het Verdrag, namelijk het beschermen van mensen en hun families tegen misbruik van staatsmacht. Nu besteedt het EHRM het grootste deel van zijn tijd aan het eisen van meer staatsmacht voor een of andere modieuze ( 'woke' ) zaak.

George Soros wordt al lang aangevallen vanwege de buitensporige politieke macht die zijn gigantische fortuin heeft gekocht, vooral in het postcommunistische Oost-Europa. Dit rapport van het Europees Centrum voor Recht en Rechtvaardigheid is echter een van de eerste keren dat het corrumperende effect van die macht nauwgezet is vastgesteld en gedocumenteerd met betrekking tot het hoogste orgaan dat belast is met de bescherming van de mensenrechten in Europa. Tot op heden heeft het EHRM geen van de in het rapport geschetste feiten ontkend en, voor zover deze feiten niet kunnen worden ontkend omdat ze uit het EVRM zelf komen, is zijn geloofwaardigheid als onafhankelijke rechterlijke instantie nu in puin.

Lees ook even dit geschreven op wo 5 dec 2018 - 2:27
Link: https://soldaatvandewaarheid.actieforum.com/t142-george-soros-controleert-de-media-en-rechtbanken-en-zal-een-virus-gebruiken-om-de-wereld-te-knechten?highlight=george+Soros

En dit geschreven op za 3 nov 2018 - 7:45
Link: https://soldaatvandewaarheid.actieforum.com/t122-bellingcat-media-en-bijna-alle-kranten-inclusief-de-regering-zijn-in-handen-van-george-soro-s?highlight=george+Soros

Nog even dit: Alles is altijd gratis te lezen, ik ben 14 uur per dag bezig u te informeren.
Wil je me steunen dan kan dat hier– te gek!
Link: Klik link: https://www.whydonate.nl/fundraising/httpssoldaatvandewaarheidactieforumcom/nl

Ik wil graag dit werk door zetten maar het web onderhoud het kost het elk jaar weer meer.
En Hugo zal me niet steunen dus ik krijg geen ondersteuning voor het vertellen van de waarheid!
Zo kan ik nieuws blijven verspreiden.

Hielke Roos