Het Derde Rijk is nooit echt geëindigd. Hoewel Hitler zelf vernietigd werd, ging het nazi-regime van de jaren ’20/’30/’40 gewoon ondergronds en veranderde in een wereldwijde beweging van infiltratie en invloed, die zich nu als “globalisme” ontpopt.
Het World Economic Forum is het oefenterrein voor de hedendaagse nazi’s, onder wie de nationale leiders: Macron (Frankrijk), Merkel (Duitsland) en Trudeau (Canada) Rutte (Nederland) onderleiding van Klaus Schwab en George Soros.
Hitler en zijn handlangers hebben een heel continent tot slachtoffer gemaakt en miljoenen uitgeroeid in zijn zoektocht naar een zogenaamde 'Master Race'.
Maar het concept van een blanke, blondharige, blauwogige meester-Noordse race stamt niet van Hitler. Het idee is ontstaan in de Verenigde Staten en gecultiveerd in Californië, decennia voordat Hitler aan de macht kwam. Californische eugenetici speelden een belangrijke, hoewel weinig bekende, rol in de campagne van de Amerikaanse eugenetica-beweging voor etnische zuivering.
Eugenetica was de racistische pseudowetenschap die vastbesloten was om alle mensen die als "ongeschikt" werden beschouwd, weg te vagen, en alleen degenen te behouden die zich aan een noords stereotype voldeden. Elementen van de filosofie werden vastgelegd als nationaal beleid door gedwongen sterilisatie- en segregatiewetten, evenals huwelijksbeperkingen, uitgevaardigd in zevenentwintig staten.
In 1909 werd Californië de derde staat die dergelijke wetten aannam. Uiteindelijk hebben eugenetica-beoefenaars onder dwang zo'n 60.000 Amerikanen gesteriliseerd, het huwelijk van duizenden verboden, duizenden met geweld gescheiden in 'kolonies' en onnoemelijke aantallen vervolgd op manieren die we nu net leren. Voor de Tweede Wereldoorlog werd bijna de helft van de gedwongen sterilisaties uitgevoerd in Californië, en zelfs na de oorlog nam de staat een derde van al deze operaties voor zijn rekening.
Californië werd beschouwd als een epicentrum van de Amerikaanse eugenetica-beweging. Tijdens de eerste decennia van de twintigste eeuw waren Californische eugenetici onder meer krachtige maar weinig bekende raswetenschappers, zoals de specialist op het gebied van geslachtsziekten van het leger, Dr. Paul Popenoe, citrusmagnaat en Polytechnische weldoener Paul Gosney, Sacramento-bankier Charles M. Goethe, evenals leden van de Californische State Board of Charities and Corrections en de University of California Board of Regents.
Eugenetica zou zoveel bizarre praat in de salon zijn geweest als er geen uitgebreide financiering was geweest door filantropische bedrijven, met name de Carnegie Institution, de Rockefeller Foundation en het spoorwegfortuin van Harriman. Ze waren allemaal in competitie met enkele van Amerika's meest gerespecteerde wetenschappers, afkomstig van prestigieuze universiteiten als Stamford, Yale, Harvard en Princeton. Deze academici omhelsden rassentheorie en rassenwetenschap, en vervalsten en verdraaiden vervolgens gegevens om de racistische doelen van de eugenetica te dienen.
Stanford-president David Starr Jordan introduceerde het begrip 'ras en bloed' in zijn raciale epistel 'Blood of a Nation' uit 1902, waarin de universitaire geleerde verklaarde dat menselijke kwaliteiten en omstandigheden zoals talent en armoede door het bloed werden doorgegeven.
In 1904 richtte de Carnegie Institution een laboratoriumcomplex op in Cold Spring Harbor op Long Island, dat miljoenen indexkaarten van gewone Amerikanen opsloeg, terwijl onderzoekers zorgvuldig plannen maakten voor het verwijderen van families, bloedlijnen en hele volkeren. Vanuit Cold Spring Harbor waren eugenetica-advocaten geagiteerd in de wetgevende macht van Amerika, evenals in de sociale diensten en verenigingen van het land.
Het spoorwegfortuin van Harriman betaalde lokale liefdadigheidsinstellingen, zoals het New York Bureau of Industries and Immigration, om Joodse, Italiaanse en andere immigranten in New York en andere drukke steden op te sporen en te onderwerpen aan deportatie, verzonnen opsluiting of gedwongen sterilisatie.
De Rockefeller Foundation hielp bij het opzetten van het Duitse eugeneticaprogramma en financierde zelfs het programma waaraan Josef Mengele werkte voordat hij naar Auschwitz ging.
Een groot deel van de spirituele leiding en politieke agitatie voor de Amerikaanse eugenetica-beweging kwam van de quasi-autonome eugenetische samenlevingen in Californië, zoals de in Pasadena gevestigde Human Betterment Foundation en de Californische tak van de American Eugenics Society, die een groot deel van hun activiteiten coördineerde met de Eugenetica. Onderzoeksmaatschappij in Long Island. Deze organisaties - die functioneerden als onderdeel van een hecht netwerk - publiceerden racistische eugenetische nieuwsbrieven en pseudowetenschappelijke tijdschriften, zoals Eugenetica en Eugenetica , en propageerden voor de nazi's.
Eugenetica werd geboren als een wetenschappelijke curiositeit in het Victoriaanse tijdperk. In 1863 theoretiseerde Sir Francis Galton, een neef van Charles Darwin, dat als getalenteerde mensen alleen met andere getalenteerde mensen zouden trouwen, het resultaat meetbaar betere nakomelingen zou zijn. Aan het begin van de vorige eeuw werden Galtons ideeën geïmporteerd in de Verenigde Staten, net zoals Gregor Mendels principes van erfelijkheid werden herontdekt. Amerikaanse eugenetische voorstanders geloofden met religieuze ijver dat dezelfde Mendeliaanse concepten die de kleur en grootte van erwten, maïs en vee bepalen, ook het sociale en intellectuele karakter van de mens beheersten.
In een Amerika dat demografisch aan het wankelen was door de immigratiecrisis en verscheurd werd door de chaos na de wederopbouw, waren er aan het begin van de twintigste eeuw overal rassenconflicten. Elitisten, utopisten en zogenaamde "progressieven" versmolten hun smeulende rassenangst en klassenvooroordeel met hun verlangen om een betere wereld te maken. Ze vonden de eugenetica van Galton opnieuw uit tot een repressieve en racistische ideologie. De bedoeling: de aarde bevolken met veel meer van hun eigen sociaal-economische en biologische soort - en minder of geen van alle anderen.
De superieure soort die de eugenetica-beweging zocht, werd niet alleen bevolkt door lange, sterke, getalenteerde mensen. Eugenetici snakten naar blonde, blauwogige Scandinavische types. Alleen deze groep was volgens hen geschikt om de aarde te erven. In het proces wilde de beweging geëmancipeerde negers, immigranten uit Azië, Indiërs, Hispanics, Oost-Europeanen, joden, donkerharige bergmensen, armen, zieken en eigenlijk iedereen die buiten de gentrified genetische lijnen die door Amerikaanse raceologen zijn opgesteld, van de hand doen. .
Op welke manier? Door zogenaamde "defecte" stambomen te identificeren en ze te onderwerpen aan levenslange segregatie- en sterilisatieprogramma's om hun bloedlijnen te doden. Het grote plan was om letterlijk het reproductieve vermogen weg te vagen van degenen die als zwak en inferieur werden beschouwd - de zogenaamde 'ongeschikt'. De eugenetici hoopten de levensvatbaarheid van 10 procent van de bevolking in één klap te neutraliseren, totdat er niemand meer over was behalve zijzelf.
Achttien oplossingen werden onderzocht in een door Carnegie ondersteund 1911 "Preliminary Report of the Committee of the Eugenic Section of the American Breeder's Association to Study and to Report on the Best Practical Means for Cutting Off the Defective Germ-Plasm in the Human Population." Punt acht was euthanasie.
De meest voorgestelde methode van eugenicide in Amerika was een "dodelijke kamer" of openbare, plaatselijk geëxploiteerde gaskamers. In 1918 schreef Popenoe, de specialist op het gebied van geslachtsziekten van het leger tijdens de Eerste Wereldoorlog, mee aan het veelgebruikte leerboek Applied Eugenics , waarin stond: "Vanuit historisch oogpunt is de eerste methode die zich aandient de uitvoering... het niveau van de race moet niet worden onderschat." Applied Eugenetica wijdde ook een hoofdstuk aan 'Dodelijke selectie', die werkte 'door de vernietiging van het individu door een ongunstige eigenschap van de omgeving, zoals overmatige kou of bacteriën, of door lichamelijke tekortkomingen'.
Eugenetische fokkers geloofden dat de Amerikaanse samenleving niet klaar was om een georganiseerde dodelijke oplossing te implementeren. Maar veel psychiatrische instellingen en artsen beoefenden zelf geïmproviseerde medische letaliteit en passieve euthanasie. Een instelling in Lincoln, Illinois voedde haar binnenkomende patiënten melk van tuberculeuze koeien in de overtuiging dat een eugenetisch sterk individu immuun zou zijn. Dertig tot veertig procent jaarlijkse sterftecijfers resulteerden in Lincoln. Sommige artsen pasten passieve eugenetica toe met één pasgeboren baby per keer. Andere artsen in psychiatrische instellingen hielden zich bezig met dodelijke verwaarlozing.
Desalniettemin was de belangrijkste oplossing voor eugenetici, met gemarginaliseerde eugenetica, de snelle uitbreiding van gedwongen segregatie en sterilisatie, evenals meer huwelijksbeperkingen. Californië leidde de natie en voerde bijna alle sterilisatieprocedures uit met weinig of geen eerlijk proces. In de eerste vijfentwintig jaar van eugenetische wetgeving heeft Californië 9.782 personen gesteriliseerd, voornamelijk vrouwen. Velen werden geclassificeerd als 'slechte meisjes', gediagnosticeerd als 'gepassioneerd', 'oversekst' of 'seksueel eigenzinnig'. Bij Sonoma werden sommige vrouwen gesteriliseerd vanwege wat als een abnormaal grote clitoris of schaamlippen werd beschouwd.
Alleen al in 1933 werden minstens 1.278 gedwongen sterilisaties uitgevoerd, waarvan 700 bij vrouwen. De twee belangrijkste sterilisatiefabrieken van de staat in 1933 waren Sonoma State Home met 388 operaties en Patton State Hospital met 363 operaties. Andere sterilisatiecentra waren onder meer de staatsziekenhuizen Agnews, Mendocino, Napa, Norwalk, Stockton en Pacific Colony.
Zelfs het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten keurde aspecten van eugenetica goed. In zijn beruchte beslissing uit 1927 schreef Oliver Wendell Holmes, rechter van het Hooggerechtshof: "Het is beter voor de hele wereld, als in plaats van te wachten om gedegenereerde nakomelingen voor misdaad te executeren, of hen te laten verhongeren vanwege hun imbeciliteit, de samenleving kan voorkomen dat degenen die duidelijk ongeschikt om hun soort voort te zetten... Drie generaties imbecielen zijn genoeg." Deze beslissing opende de sluizen voor duizenden om onder dwang te worden gesteriliseerd of anderszins als onmenselijk te worden vervolgd. Jaren later citeerden de nazi's tijdens de processen van Neurenberg de woorden van Holmes ter verdediging.
Pas nadat eugenetica zich in de Verenigde Staten had verankerd, werd de campagne naar Duitsland overgeplant, niet in de laatste plaats door de inspanningen van Californische eugenetica, die boekjes publiceerde waarin sterilisatie werd geïdealiseerd en deze onder Duitse functionarissen en wetenschappers verspreidde.
Hitler bestudeerde de Amerikaanse eugeneticawetten. Hij probeerde zijn antisemitisme te legitimeren door het te medicaliseren en het in de smakelijkere pseudowetenschappelijke façade van eugenetica te wikkelen. Hitler was in staat om meer aanhangers te werven onder redelijke Duitsers door te beweren dat de wetenschap aan zijn kant stond. Terwijl Hitlers rassenhaat uit zijn eigen geest voortkwam, werden de intellectuele contouren van de eugenetica die Hitler in 1924 aannam in Amerika gemaakt.
Tijdens de jaren '20 ontwikkelden eugenetische wetenschappers van het Carnegie Instituut diepe persoonlijke en professionele relaties met de fascistische eugenetici van Duitsland. In Mein Kampf , gepubliceerd in 1924, citeerde Hitler de Amerikaanse eugenetische ideologie en toonde hij openlijk een grondige kennis van de Amerikaanse eugenetica. "Er is tegenwoordig één staat", schreef Hitler, "waarin op zijn minst een zwak begin in de richting van een betere opvatting [van immigratie] merkbaar is. Natuurlijk is het niet onze Duitse modelrepubliek, maar de Verenigde Staten."
Hitler vertelde trots aan zijn kameraden hoe nauw hij de voortgang van de Amerikaanse eugenetica-beweging volgde. "Ik heb met grote belangstelling de wetten bestudeerd van verschillende Amerikaanse staten met betrekking tot het voorkomen van voortplanting door mensen van wie het nageslacht naar alle waarschijnlijkheid geen waarde zou hebben of schadelijk zou zijn voor het ras."
Hitler schreef zelfs een fanbrief aan de Amerikaanse eugenetische leider Madison Grant waarin hij zijn op ras gebaseerde eugenetica-boek, The Passing of the Great Race , zijn 'bijbel' noemde.
Hitlers strijd voor een superieur ras zou een waanzinnige kruistocht zijn voor een Meesterras. Nu werd de Amerikaanse term 'Noords' vrijelijk uitgewisseld met 'Germaans' of 'Arisch'. Raswetenschap, raciale zuiverheid en raciale dominantie werden de drijvende kracht achter Hitlers nazisme. Nazi-eugenetica zou uiteindelijk bepalen wie vervolgd zou worden in een door het Reich gedomineerd Europa, hoe mensen zouden leven en hoe ze zouden sterven. Nazi-dokters zouden de onzichtbare generaals worden in Hitlers oorlog tegen de Joden en andere Europeanen die als inferieur werden beschouwd. Artsen zouden de wetenschap creëren, de eugenetische formules bedenken en zelfs de slachtoffers met de hand selecteren voor sterilisatie, euthanasie en massale uitroeiing.
Tijdens de beginjaren van het Reich verwelkomden eugenetici in heel Amerika de plannen van Hitler als de logische vervulling van hun eigen decennia van onderzoek en inspanning. Californische eugenetici herpubliceerden nazi-propaganda voor Amerikaanse consumptie. Ze regelden ook wetenschappelijke tentoonstellingen van de nazi's, zoals een tentoonstelling in augustus 1934 in het LA County Museum, voor de jaarlijkse bijeenkomst van de American Public Health Association.
In 1934, toen de sterilisaties in Duitsland versnelden tot meer dan 5.000 per maand, schepte de Californische eugenetica-leider CM Goethe bij terugkeer uit Duitsland uitbundig op tegen een belangrijke collega: "Het zal u interesseren te weten dat uw werk een krachtige rol heeft gespeeld bij het vormen van de meningen van de groep intellectuelen die achter Hitler staan in dit baanbrekende programma.Overal voelde ik dat hun mening enorm werd gestimuleerd door het Amerikaanse denken... Ik wil dat je, mijn beste vriend, deze gedachte met je meedraagt voor de rest van je leven leven, dat je echt een geweldige regering van 60 miljoen mensen in actie hebt gebracht."
Datzelfde jaar, tien jaar nadat Virginia de sterilisatiewet had aangenomen, merkte Joseph DeJarnette, hoofdinspecteur van Virginia's Western State Hospital, in de Richmond Times-Dispatch op: "De Duitsers verslaan ons in ons eigen spel."
Meer dan alleen het verstrekken van de wetenschappelijke routekaart, financierde Amerika de eugenetische instellingen van Duitsland. In 1926 had Rockefeller ongeveer $ 410.000 - bijna $ 4 miljoen in 21e-eeuws geld - aan honderden Duitse onderzoekers gedoneerd. In mei 1926 kende Rockefeller $ 250.000 toe aan het Duitse Psychiatrisch Instituut van het Kaiser Wilhelm Instituut, dat later het Kaiser Wilhelm Instituut voor Psychiatrie zou worden. Een van de leidende psychiaters van het Duitse psychiatrisch instituut was Ernst Rüdin, die directeur en uiteindelijk architect werd van Hitlers systematische medische repressie.
Een ander onderdeel van het eugenetische instellingencomplex van het Kaiser Wilhelm Instituut was het Instituut voor Hersenonderzoek. Sinds 1915 werkte het vanuit een eenpersoonskamer. Alles veranderde toen Rockefeller-geld in 1929 arriveerde. Een subsidie van $ 317.000 stelde het Instituut in staat een groot gebouw te bouwen en centraal te staan in de Duitse racebiologie. Het Instituut ontving de komende jaren aanvullende subsidies van de Rockefeller Foundation. Aan het hoofd van het Instituut stond wederom Hitlers medische handlanger Ernst Rüdin. De organisatie van Rüdin werd een hoofddirecteur en ontvanger van de moorddadige experimenten en onderzoeken die werden uitgevoerd op joden, zigeuners en anderen.
Vanaf 1940 werden duizenden Duitsers uit bejaardentehuizen, psychiatrische inrichtingen en andere gevangenissen systematisch vergast. Tussen de 50.000 en 100.000 werden uiteindelijk gedood.
Leon Whitney, uitvoerend secretaris van de American Eugenics Society, verklaarde over het nazisme: "Terwijl we aan het poepen waren... noemden de Duitsers een schop een schop."
Een speciale ontvanger van Rockefeller-financiering was het Kaiser Wilhelm Instituut voor Antropologie, Menselijke Erfelijkheid en Eugenetica in Berlijn. Decennialang hadden Amerikaanse eugenetici hunkeren naar een tweeling om hun onderzoek naar erfelijkheid vooruit te helpen. Het Instituut was nu bereid om dergelijk onderzoek op een ongekend niveau te doen. Op 13 mei 1932 zond de Rockefeller Foundation in New York een radiogram naar haar kantoor in Parijs: JUNI VERGADERING UITVOEREND COMITÉ NEGEN DUIZEND DOLLARS IN EEN PERIODE VAN DRIE JAAR AAN KWG INSTITUTE ANTHROPOLOGIE VOOR ONDERZOEK NAAR TWINS EN EFFECTEN OP LATER GENERATIES VAN SUBGENERATIES .
Ten tijde van Rockefellers schenking fungeerde Otmar Freiherr von Verschuer, een held in Amerikaanse eugenetica-kringen, als hoofd van het Instituut voor Antropologie, Menselijke Erfelijkheid en Eugenetica. De Rockefeller-financiering van dat instituut werd zowel rechtstreeks als via andere onderzoekskanalen voortgezet tijdens Verschuers vroege ambtstermijn. In 1935 verliet Verschuer het Instituut om een rivaliserende eugenetica-faciliteit in Frankfurt op te richten die veel werd aangekondigd in de Amerikaanse eugenetische pers. Onderzoek naar tweelingen in het Derde Rijk explodeerde, ondersteund door regeringsdecreten. Verschuer schreef in Der Erbarzt , een eugenetisch doktersblad dat hij uitgaf, dat de oorlog in Duitsland een "totale oplossing voor het Joodse probleem" zou opleveren.
Verschuer had een lange tijd een assistent. Zijn naam was Josef Mengele. Op 30 mei 1943 arriveerde Mengele in Auschwitz. Verschuer deelde de Duitse Onderzoeksvereniging mee: "Mijn assistent, Dr. Josef Mengele (MD, Ph.D.) voegde zich bij mij in deze tak van onderzoek. Hij is momenteel werkzaam als Hauptsturmführer [kapitein] en kamparts in het concentratiekamp Auschwitz. Antropologisch het testen van de meest uiteenlopende raciale groepen in dit concentratiekamp wordt uitgevoerd met toestemming van de SS Reichsführer [Himmler]."
Mengele begon de aankomsten van de goederenwagons te zoeken naar tweelingen. Toen hij ze vond, voerde hij beestachtige experimenten uit, schreef nauwgezet de rapporten op en stuurde het papierwerk terug naar het instituut van Verschuer voor evaluatie. Vaak werden ook kadavers, ogen en andere lichaamsdelen naar Berlijns eugenetische instituten gestuurd.
Topmanagers van Rockefeller hebben nooit van Mengele geweten. Op enkele uitzonderingen na had de stichting alle eugenetische studies in het door de nazi's bezette Europa stopgezet voordat de oorlog in 1939 uitbrak. Maar tegen die tijd was de teerling geworpen. De getalenteerde mannen die Rockefeller en Carnegie financierden, de instellingen die ze hielpen oprichten en de wetenschap die ze hielpen creëren, kregen een eigen wetenschappelijk momentum.
Na de oorlog werd eugenetica uitgeroepen tot misdaad tegen de menselijkheid - een daad van genocide. Duitsers werden berecht en ze citeerden de Californische statuten ter verdediging. Tevergeefs. Ze werden schuldig bevonden.
Mengele's baas Verschuer ontsnapte echter aan vervolging. Verschuer herstelde zijn banden met Californische eugenetici die ondergronds waren gegaan en noemde hun kruistocht 'menselijke genetica'. Typerend was een uitwisseling op 25 juli 1946 toen Popenoe aan Verschuer schreef: "Het was inderdaad een genoegen om weer van je te horen. Ik ben erg bezorgd geweest over mijn collega's in Duitsland... Ik neem aan dat de sterilisatie in Duitsland is stopgezet?" Popenoe bood lekkernijen aan over verschillende Amerikaanse eugenetische beroemdheden en stuurde vervolgens verschillende eugenetische publicaties. In een apart pakketje stuurde Popenoe wat cacao, koffie en ander lekkers.
Verschuer schreef terug: "Uw zeer vriendelijke brief van 25-7 heeft me veel plezier gedaan en daarvoor dank ik u van harte. De brief slaat een nieuwe brug tussen uw en mijn wetenschappelijke werk; ik hoop dat deze brug nooit meer zal instorten maar eerder waardevolle wederzijdse verrijking en stimulering mogelijk maken."
Al snel werd Verschuer opnieuw een gerespecteerd wetenschapper in Duitsland en de rest van de wereld. In 1949 werd hij corresponderend lid van de nieuw gevormde American Society of Human Genetics, georganiseerd door Amerikaanse eugenetici en genetici.
In de herfst van 1950 bood de Universiteit van Münster Verschuer een baan aan bij het nieuwe Instituut voor Menselijke Genetica, waar hij later decaan werd. In het begin en midden van de jaren vijftig werd Verschuer erelid van talrijke prestigieuze verenigingen, waaronder de Italiaanse Vereniging voor Genetica, de Antropologische Vereniging van Wenen en de Japanse Vereniging voor Menselijke Genetica.
De genocidale wortels van de menselijke genetica in de eugenetica werden genegeerd door een zegevierende generatie die weigerde zich te koppelen aan de misdaden van het nazisme en door volgende generaties die nooit de waarheid kenden over de jaren voorafgaand aan de oorlog. Nu hebben gouverneurs van vijf staten, waaronder Californië, hun burgers, vroeger en nu, publiekelijk excuses aangeboden voor sterilisatie en andere vormen van misbruik veroorzaakt door de eugenetica-beweging.
Menselijke genetica werd aan het eind van de twintigste eeuw een verlichte onderneming. Hardwerkende, toegewijde wetenschappers hebben eindelijk de menselijke code gekraakt via het Human Genome Project. Nu kan elk individu biologisch worden geïdentificeerd en geclassificeerd op basis van eigenschap en afkomst. Maar zelfs nu roepen enkele leidende stemmen in de genetische wereld op tot een zuivering van de ongewensten onder ons, en zelfs tot een meesterlijke menselijke soort.
Er is begrijpelijke terughoudendheid over meer gewone vormen van misbruik, bijvoorbeeld bij het weigeren van verzekeringen of werkgelegenheid op basis van genetische tests. Op 14 oktober werd Amerika's eerste genetische antidiscriminatiewetgeving unaniem aangenomen door de Senaat. Maar omdat genetisch onderzoek wereldwijd is, kan geen enkele nationale wet de bedreigingen stoppen.
Nog even dit: Alles is altijd gratis te lezen, ik ben 14 uur per dag bezig u te informeren.
Wil je me steunen dan kan dat hier– te gek!Klik link: https://www.whydonate.nl/fundraising/httpssoldaatvandewaarheidactieforumcom/nl
Ik wil graag dit werk door zetten maar het web onderhoud het kost het elk jaar weer meer.
En Hugo zal me niet steunen dus ik krijg geen ondersteuning voor het vertellen of delen van de waarheid!
Zo kan ik nieuws blijven verspreiden!
Hielke Roos