Ik zal geen blad voor de mond nemen: Mark Rutte is een psychopaat.

Admin Posts : 1130 Join date : 15-08-18 Age : 72

Op dinsdag 24 mei zag ik op social media een ingezonden brief voorbijkomen, die in het NRC was gepubliceerd. De schrijfster stelde dat Mark Rutte een ‘groots staatsman’ was, die ‘veel te groot’ zou zijn voor Nederland. Volgens de schrijfster was Rutte te belangrijk om lastig gevallen te worden met futiliteiten als verwijderde sms’jes. Sms’jes waarvan hij bij Linda de Mol zei dat hij die met zijn smartphone verstuurt en zijn Nokia alleen gebruikt om te bellen. Maar toen het zo van pas kwam, zei hij juist dat hij die met zijn Nokia verstuurt, en met zijn smartphone alleen maar belt.

Ik zal geen blad voor de mond nemen: Mark Rutte is een psychopaat. Fuk10

Want zijn duim, zo zei Rutte de laatste keer, is te dik om te sms’en op een smartphone, Uiteraard is die duim niet te dik voor de kleine toetsen van de Nokia. En tja, op de Nokia is maar weinig ruimte voor sms’jes, dus die moet hij elke dag verwijderen. Ik vermoed dat hij, bij die laatste verklaring, ‘geen actieve herinnering’ meer had aan wat hij eerder bij Linda de Mol had gezegd. En mocht hij dat excuus daadwerkelijk weer gebruiken, dan zou ik hem nog geloven ook.

Mark Rutte, de gewelddadige echtgenoot van het Nederlandse volk, die zijn echtgenote tot bloedens toe afranselt, maar haar daarna terugwint met geveinsde spijt en vele lieve woordjes. Om het volk terug te winnen gaat hij diep door het stof, met een schuin oog naar de Tweede Kamer, om geduldig het moment af te wachten dat hij weer op kan staan, en het stof van zijn politieke broek af kan kloppen. De volgende keer gaat hij het écht anders doen; hij gaat er zijn stínkende best voor doen. Hij gaat het beschadigde vertrouwen terugwinnen.

Er komt meer transparantie. En een nieuwe bestuurscultuur.
Overtuigd van Rutte’s oprechtheid en goede wil keert het volk naar hem terug, om vervolgens opnieuw bont en blauw geslagen te worden. Die Mark Rutte: een groot staatsman. Een man wiens duim zo groot is dat niet alleen de toetsen van de smartphone er onder verdwijnen, maar ook de waarheid en integriteit van de Nederlandse politiek. Of waren het nu de toetsen van de oude Nokia die te klein waren voor zijn veel te dikke duim om te sms’en? Dat geheugen van Rutte, voer voor neurologen. Evenals die hele dikke duim waaruit hij de meest ongeloofwaardige verhalen zuigt. In vaktermen heet dat pseudologica fantastica: het chronisch en excessief liegen dat onderdeel van de persoonlijkheid is geworden.

Rutte is natuurlijk niet in zijn eerste leugen gestikt. Als leugens tot dergelijke ernstige ademhalingsproblemen zouden lijden, dan lag Rutte nu al tijden op de IC met als diagnose LongLying. En het enige wat hem dan zou kunnen redden is beademen met ‘de waarheid’. Het probleem met de ‘grootse staatsman’ Rutte is dat er zó ontzettend veel niet deugt aan hem, dat niemand er meer van schrikt als blijkt dat hij opnieuw alles bij elkaar gelogen heeft. Zelfs als hij zegt dat hij ‘dan wel iets anders gaat doen’ als hij ‘geen vertrouwen meer geniet’, halen velen moedeloos hun schouders op: hij komt zijn beloften nooit na, dus waarom zou hij dat dit keer wel doen?

Hoe heeft het zover kunnen komen dat Mark Rutte al twaalf jaar de nationale politiek terroriseert, en dat onder zijn leiding de VVD nog steeds de grootste partij van Nederland is? Sterker nog, hoe kan het dat de VVD met angst en beven naar de toekomst kijkt, een toekomst waarin Rutte eindelijk van het toneel verdwijnt. (en deze pathologische leugenaar hopelijk definitief zoekraakt in het niemandsland tussen de werkelijkheid en zijn eigen geheugen). Waarom wordt deze man aanbeden alsof hij de enige persoon is die ons door crises kan leiden Zeker gezien het aantal schandalen dat plaatsvond onder zijn premierschap. Schandalen die deze politieke gladde aal ook nog allemaal overleefde.
Niet dat ik veel zie van Rutte in de Tweede Slaapkamer of op TV.

Ik vermijd zijn stemgeluid en zijn beeld zoveel als maar enigszins mogelijk is. Bij elke aanblik wordt mijn levensverwachting met een maand verkort. Maar helaas is de techniek nog niet zover voortgeschreden dat mijn TV vanzelf uitgaat of op een andere zender overschakelt zodra Rutte in beeld komt. Terwijl ik denk dat voor velen een Rutte-detector een grote aanwinst zou zijn voor een onbezorgd avondje TV kijken. En dus word ik af en toe toch onverwacht met hem geconfronteerd.

Als dat gebeurt maak ik meteen een ronde of alles nog veilig is in en om het huis; ik loop als eerste naar de bovenverdieping om te kijken of mijn drie kinderen nog veilig in bed liggen, en niet door de jeugdzorg zijn afgevoerd. Daarna kijk ik door het keukenraam om me ervan te vergewissen of mijn auto er nog staat. Ook controleer ik zekerheidshalve of mijn portemonnee nog op de keukentafel ligt. En als ik dan toch in de werkkamer ben, zoek ik ook even alle bonnetjes bij elkaar, om er zeker van te zijn dat ze er allemaal nog liggen, want je zult het altijd zien: als je er een mist, kun je die natuurlijk nergens terugvinden.

En natuurlijk vergewis ik me er van dat Halbe Zijlstra mijn Dalfser datsja bewaakt: hij zal er maar niet staan, en iemand vraagt hem er later naar. Dan moet Halbe natuurlijk kunnen zeggen: “Ik was erbij!” Daarna ga ik naar binnen, sluit ramen en deuren en zet het alarmsysteem aan. En als allerlaatste beveiliging hang ik een portret van Sigrid Kaag op aan de buitenkant van de slaapkamerdeur. Dat zou voldoende moeten zijn om de nacht veilig door te komen en de roedel Ruttiaanse dienders buiten te houden.

Daarom is het heel goed mogelijk dat ik andere momenten gemist heb, maar zelf heb ik maar een keer een barst gezien in het masker van Rutte. Dat was tijdens het debat over de affaire Omtzigt op 1 april 2021, waarin Rutte ternauwernood een motie van wantrouwen overleefde.[1] Het debat ging over de notitie die de verkenner Ollongron per abuis zichtbaar met zich meedroeg, en door een fotograaf werd vastgelegd, met daarop geschreven de opmerking ‘Omtzigt: functie elders?’ Mark Rutte werd beticht van machtsmisbruik, en kreeg voor het eerst in zijn politieke carrière een motie van wantrouwen aan de broek die een reële kans maakte aangenomen te worden.

Voor het eerst kwam zijn tot dan toe onbetwiste positie als minister-president wezenlijk in gevaar. Het zou het einde van zijn politieke carrière betekend hebben als die motie van wantrouwen aangenomen werd. En weer ging Rutte door het stof, dieper dan ooit tevoren, om het volk en de Tweede Kamer te overtuigen dat hij het zich achteraf écht allemaal verkeerd herinnerd had. Voor het eerst zag ik een man die bang was te verliezen wat hem het meest dierbaar is: macht. En hij ging zijn ‘stinkende best doen’ om het beschadigde vertrouwen terug te winnen. Maar zodra hij de door hem innig geliefde macht veilig had gesteld, keerde onmiddellijk de oude joviale Rutte terug, breed lachend in de Tweede Kamer, zwaaiend naar de mensen op de tribune. De voldoening straalde ervan af: “Ik heb het weer geflikt.”

Dít is wat psychopaten doen: als geen ander kunnen ze mensen overtuigen van hun onschuld en goede bedoelingen. Als geen ander kunnen ze mensen ervan overtuigen dat zij niet schuldig zijn aan de misdaad die ze gepleegd hebben. Zij bedoelden het niet zo, maar het gebeurde gewoon. Zij hadden heus goede intenties, maar die waren ze even vergeten. Natuurlijk is het treurig wat er gebeurd is, het is echt vreselijk, maar helaas was het een ongelukkige samenloop van omstandigheden, waaraan zij part noch deelhadden. Ze waren gewoon op het verkeerde moment op de verkeerde plek, en dus konden ze niet anders doen dan wat ze gedaan hadden.[2]

Dat wonderlijke geheugen van Mark Rutte dat selectief, maar zeer betrouwbaar faalt op de momenten dat zijn positie in gevaar is.[3] Of het nu gaat om de voorkennis dat er zich vluchtelingen bevonden in de buurt van een beoogd doelwit voor een bombardement door Nederlandse F16’s, of om het feit dat Halbe Zeilstra hem al veel eerder op de hoogte gebracht had dat hij de datsja van Poetin niet had kunnen vinden op Google Maps, of om de voorkennis over de hoogte van de schikking met de drugshandelaar Cees H., Rutte kan het zich allemaal niet meer herinneren. En als de Tweede Kamer hem niet vertrouwt, gaat hij ‘gewoon wat anders doen’. Waarmee de volgende leugen geboren is, want Rutte gaat helemaal niets anders doen, en hij gaat zeker niet terug naar de Tweede Kamer. In dat geval zou hij namelijk machteloos toe moeten kijken hoe iemand anders gebruik maakt van datgene dat hem als ‘groot staatsman’ als vanzelfsprekend toekomt: de macht.

‘Teflon Mark’ is de bijnaam. Maar Rutte is veel gladder dan Teflon, en vele malen giftiger.
Ik zal geen blad voor de mond nemen: Mark Rutte is een psychopaat. Niet de klassieke psychopaat die mensen meestal voor ogen hebben, zoals de wrede verkrachter en de gewelddadige moordenaar, maar desalniettemin een psychopaat: hij barst van het zelfvertrouwen en is bijzonder op zichzelf gesteld. Egocentrisch en egoïstisch: het enige dat er voor Mark Rutte toe doet is Mark Rutte zelf, en niets en niemand anders. De grote ‘dikke ik’ van Rutte is het enige dat voor hem telt.[4] Rutte is sluw, koel en berekenend. Hij heeft zijn emoties bijna altijd onder controle, maar is berucht wegens zijn woedeaanvallen als hij zijn zin niet krijgt.[5] Hierbij gaat het waarschijnlijk om functionele woedeaanvallen, waarvan bekend is dat psychopaten die gebruiken om datgene te krijgen wat ze willen. En Rutte krijgt uiteindelijk bijna altijd wat hij wil.

Mark Rutte heeft loepzuivere focus op zijn doelen, en schuwt geen enkel middel om die doelen te bereiken. Hij laat zich daarbij niets gelegen liggen aan het volk, net zomin als aan de wet, als die zijn doelen in de weg staan.[6] [7] Rutte heeft geen mededogen met de slachtoffers van het onder zijn verantwoordelijkheid gevoerde beleid, en hij schuift die verantwoordelijkheid ook maar wat graag af als hem dat zo uitkomt.[8] [9] Hij is manipulatief en onbetrouwbaar, en wisselt sneller van politiek standpunt dan van onderbroek als die verandering van standpunt hem beter uitkomt.[10]

Ook waar het de vorming van een nieuwe regering betreft, heeft Rutte geen principes, en is hij wendbaarder dan een paling in een emmer snot. Hij maakt iedere potentiele regeringspartner het hof, maar draait ze net zo gemakkelijk de rug toe als hij ze niet meer kan gebruiken. Hij grabbelt willekeurig links en rechts in het politieke spectrum, zolang hij maar aan de macht blijft. En oh, ironie, er is geen enkele politieke partij geweest die ooit heeft geprofiteerd van deelname aan de regering, behalve de VVD en Mark Rutte zelf. Mark Rutte doet alles dat nodig is om nog krachtiger klittenband aan zijn kont te naaien, om hem zo nog vaster aan het pluche van de macht te verankeren.

Rutte heeft geen vrouw en geen kinderen. Rutte weet zelfs niet bij benadering wat het betekent om andermans belang boven zijn eigen belang te stellen, het oerinstinct van elke normale ouder. De enige partner waarmee Rutte het bed deelt, en die hij elke nacht welterusten wenst, is de macht.

Verder gebruikt hij mensen uit zijn politieke omgeving als kanonnenvoer. Halbe Zeilstra die in zijn dromen, onder het genot van een glas wodka, samen met Poetin zijn voeten warmt aan het haardvuur in het buitenhuis van de Russische premier. Jos van Rey, die een jaar voorwaardelijke celstraf kreeg voor corruptie, stembusfraude, lekken van vertrouwelijke informatie en witwassen.[11] Opstelten en Teeven, die nét dat ene bonnetje kwijtraakten dat de Tweede Kamer zo graag wilde zien.

Of Mark Verheijen, die juist veel te veel bonnetjes terugvond, niet meer wist welke nu van hem waren of niet, en ze dus zekerheidshalve allemaal maar declareerde. Rutte hield ze de hand boven het hoofd, en verdedigde ze te vuur en te zwaard. Totdat hij ze niet meer nodig had, of ze zijn eigen positie in gevaar brachten. Nooit verbond hij zijn eigen lot aan de bewindslieden die af moesten treden of voor de rechter moesten verschijnen. En Rutte weet als geen ander wanneer hij zichzelf onzichtbaar moet maken als een van zijn politieke opponenten onder vuur ligt, zoals dat nu met Sigrid Kaag het geval is.

Tijdens de coronacrisis liet hij Hugo de Jonge de hete kolen uit het vuur halen en bleef zelf zoveel mogelijk uit beeld. En de autoritaire zelfingenomen ezel De Jonge, ijdel en belust op publiciteit als hij is, deed keurig wat hij kreeg opgedragen. Hij werd het gehate gezicht van het coronabeleid, en richtte hiermee het CDA ten gronde. Maar deze partij heeft er niets van geleerd: Na de huidige regeringsperiode, met Hugo de Jonge op VROM, kan de gehele tweede Kamerfractie van het CDA carpoolen in een Fiat 500. De aktetassen kunnen op de achterbank.

Rutte beheerst het authentiek laten overkomen van zijn berouw tot in perfectie. Hij gebruikt deze tactiek veelvuldig als hij hiermee politiek voordeel kan halen, of op die manier zijn politieke hachje kan redden. Dit is eveneens een klassiek kenmerk van psychopaten.[12] Het opvoeren van deze toneelstukjes lukte hem niet één, maar vele keren. In de realiteit heeft Rutte echter geen spijt, en kent Rutte geen berouw. Zodra het pluche veiliggesteld is, gaat hij onmiddellijk verder met het praktiseren van wat hij het allerbeste kan: liegen en bedriegen. En de reden dat hij zich dat al zo lang kan veroorloven is zijn overtuigende charme, wat overigens ook weer een kenmerk is van psychopathie: het appeltje, de fiets en de benaderbaarheid: “Hallo, ik ben Mark.” Zelfs volgens de oppositie is het gewoon ‘een aardige vent’. Het zijn de politieke schapen die de wolf Rutte moeten bewaken.

In een chaotische en snel veranderende maatschappij, waarbij de menselijke waardigheid en integriteit steeds verder onder druk komen te staan, zijn het eigenschappen als egocentrisme en narcisme die mensen als Mark Rutte in staat stellen om politiek snel carrière te maken, evenals het ontbreken van compassie, en het in staat zijn mensen te manipuleren en zo nodig te chanteren.[13] De politiek is de ideale dekmantel voor de psychopaat, wiens handelen dan vaak ook nog als ‘goed leiderschap’ wordt beschouwd. Die charme, die vriendelijkheid en die benaderbaarheid zijn het handelsmerk van de kameleon Rutte, waarachter zijn antisociale en nietsontziende karakter schuilgaat.[14]

Een groots staatsman, deze Mark Rutte. Maar een nog veel grotere psychopaat.
En dan het schaamteloze en bij herhaling hemeltergende liegen. Geen spier die in beweging komt als de zoveelste leugen zijn lippen passeert. En wie aan zijn integriteit twijfelt, of aan zijn geheugen, wordt ‘overmatig wantrouwen’ verweten. Moreel een hol vat, dat het hardst klinkt als iemand erop slaat. Het ritme van de leugens van Rutte is als die van eb en vloed: stoïcijns en met een onverstoorbare regelmaat. De vloed van leugens, de eb van de excuses, de vloed van leugens, en weer de eb van de excuses. Niemand die er nog van opkijkt, niemand die er zich nog druk over maakt. De leugens van Rutte, veel te groot geworden voor Nederland, zijn alleen nog geschikt voor de onafzienbare, ethisch en moreel dorre vlakte van de Europese politiek.[15] [16] [17] [18] [19] [20] Het Europese parlement: de afvalbak voor politiek restafval van de afzonderlijke lidstaten.

Vele mensen bezitten in meerdere of mindere mate karaktertrekken van Rutte, maar wat de echte psychopaat kenmerkt en zo gevaarlijk maakt, is dat al deze eigenschappen in één persoon verenigd zijn. Psychopaten vindt men onder verkrachters en moordenaars, maar procentueel even vaak onder CEO’s en CFO’s.[21] Overnames, reorganisaties en saneringen worden het best uitgevoerd door mensen voor wie het doel heilig is, en die zich bij het bereiken van dat doel niet laten afleiden door gevoelens van empathie, laat staan door ethische of morele principes.

Mark Rutte leerde bij Unilever de kneepjes van het vak. Hij reorganiseerde de pindakaas-, sauzen- en nootjesfabriek van Calvé,en ontsloeg als kille technocraat zonder scrupules mensen die al hun leven lang voor het concern werkten, en wiens identiteit met het bedrijf vergroeid was. De ‘corporate ladder’ wordt blijkbaar het snelst beklommen door diegenen die egocentrisch zijn, geen medelijden hebben met anderen, mensen tegen elkaar uit kunnen spelen, en gefocust zijn op het doel van meer macht, meer geld en meer aanzien. Het is Rutte op het lijf geschreven.

Het laat zien dat het een kleine stap is van de top van het bedrijfsleven naar de politiek en vice versa. Want in essentie is de beklimming van de ‘corporate ladder’ niet anders dan de ‘mars naar de macht’ van een politicus als Mark Rutte. Het zijn de directiekamers en de politieke cultuur waar het karakter van de psychopaat niet alleen getolereerd wordt, maar zelfs het best tot zijn recht komt. In die omgeving is geen plaats voor mensen met karaktereigenschappen als integriteit, betrouwbaarheid, altruïsme, empathie en vooral: een feilloos moreel kompas.

En de technocraat Rutte heeft hiervoor zijn eigen optimale omgeving gecreëerd: de Tweede Kamer staat buitenspel, hij is onmisbaar in welke denkbare coalitie dan ook. Daarnaast heeft hij zich omgeven met kritiekloze jaknikkers die geen enkele bedreiging voor zijn positie vormen, getuige ook het door de VVD gevreesde vacuüm dat dreigt als Rutte Den Haag achter zich laat. En ook dat is een kenmerk van de psychopaat: het uit de weg ruimen van iedereen die hem bekritiseert of uitdaagt, zodat alleen de jaknikkers overblijven.14 Dat is in essentie waar de notitie ‘functie elders?’ over gaat: het is niet zozeer de politieke concurrentie die Rutte vreesde die tot deze notitie leidde, maar het feit dat Omtzigt het waagt om aan zijn politieke superioriteit te twijfelen.

De vraag is hoe lang Rutte het nog volhoudt. De vraag is wanneer hij zijn belofte ‘dan ga ik gewoon wat anders doen’ inlost. Niet iedere psychopaat weet zijn ware aard tot het einde verborgen te houden, en ook het masker van Rutte wordt sleets. Het vertrouwen in de politiek is nog nooit zo laag geweest, en Rutte is het gezicht van de huidige politiek. Schandalen uit het recente verleden, zoals de toeslagenaffaire en de gaswinning in Groningen, staan te trappelen om geëvalueerd te worden middels een parlementaire enquête. In de verte is het ratelen van de platwagens al te horen, volgeladen met pek en veren, dat de evaluatie van het fiasco van de aanpak van de coronacrisis aankondigt. Maar waar een kat negen levens heeft, zo is de voorraad levens van Rutte schier onuitputbaar. Ondanks het verlies aan zetels in de peilingen, blijft de VVD de grootste partij, en valt Mark Rutte daarom nauwelijks te omzeilen bij het vormen van een nieuwe regering, mocht de huidige vallen.

En zo flexibel als Mark Rutte is in vrijwel ieder ander opzicht, zo kieskeurig zal hij zijn in zijn keus voor een volgende ‘klus’. Rutte gaat niet ‘gewoon wat anders doen’. Rutte keert niet terug in de Tweede Kamer. Hij zal alleen zijn wurggreep op de macht in Nederland loslaten, als hij ‘iets anders kan doen’ wat hem méér macht oplevert.
En wellicht gebeurt dat pas als hij opgetogen kan zeggen: “Wat is Europa toch een gááf continent, man!” Om er daarna met een breekbaar champagnevaasje op te proosten.
Met eenieder die maar met hem proosten wil.

[1] Rutte zwaar gehavend na motie van afkeuring, maar hij stapt niet op. Trouw, 2 april 2021.
[2] The wisdom of psychopaths. Dr. Kevin Dutton, 1 september 2013; Bladzijde 115.
[3] Geen actieve herinnering: het geheugen van Mark Rutte. Financieel Dagblad, 1 april 2021.
[4] Rutte’s ‘grote dikke-ik’-speech in de prakijk. Nieuwsuur, 12 juni 2015
[5] Rutte heeft zijn ‘zwakke momenten van boosheid’. Algemeen Dagblad; 1 mei 2014.
[6] “Een premier die zegt dat hij de wet overtreedt als het hem uitkomt, vind ik eerder horen bij een banaan, dan bij een polder.” Roger Vleugels; De Nieuws BV: Radio 1, 12 januari 2021. https://twitter.com/nporadio1/status/1348962025259626496
[7] Reconstructie: Hoe Rutte de greep op zijn eigen plan voor afschaffing van de dividentbelasting verloor. Trouw, 15 oktober 2018
[8] Woedende toeslagenouders en Kamer verliezen geduld met premier Rutte: ‘Welke rechtsstaat?’
[9] Kabinet hield informatie toeslagenaffaire doelbewust achter voor Tweede Kamer. RTL nieuws; 21 april 2021.
[10] Er lächelt’s einfach weg. Süddeutsche Zeitung; 14. Dezember 2021.
[11] Jos van Rey krijgt voorwaardelijke celstraf van één jaar voor corruptieschandaal. Trouw, 20 december 2017.
[12] The wisdom of psychopaths. Dr. Kevin Dutton, 1 september 2013; Bladzijde 111.
[13] The wisdom of psychopaths. Dr. Kevin Dutton, 1 september 2013; Bladzijde 133/134
[14] Het geheim van politiek trapezewerker en ‘nat zeepje’ Mark Rutte. Vrij Nederland, 23 april 2015
[15] Zoveel doneren machtige multinationals aan Europese politieke partijen. Follow the Money, 14 maart 2019.
[16] Werkwijze Europese Raad van van Ministers ‘onverenigbaar’ met recht op transparantie. Follow the Money, 9 maart 2017.
[17] ‘De Europese scheiding der machten is zoek.’ Follow the Money, 17 maart 2017.
[18] Europese partijen omzeilen verbod op buitenlandse donateurs. Follow the Money, 16 mei 2019.
[19] Europese partijen misbruiken mazen in subsidieregels. Follow the Money, 14 mei 2019
[20] Europarlementariërs willen meer transparantie over onkostenvergoedingen, maar doen daar zelf amper aan mee.
[21] The Psychopathic CEO. Forbes, 9 December 2019.

Nog even dit: Alles is altijd gratis te lezen, ik ben 14 uur per dag bezig u te informeren.
Wil je me steunen dan kan dat hier– te gek!
Link: Klik link: https://www.whydonate.nl/fundraising/httpssoldaatvandewaarheidactieforumcom/nl

Ik wil graag dit werk door zetten maar het web onderhoud het kost het elk jaar weer meer.
En Hugo zal me niet steunen dus ik krijg geen ondersteuning voor het vertellen van de waarheid!
Zo kan ik nieuws blijven verspreiden.

Hielke Roos

Link naar het artikel: https://janbhommel.nl/de-leugen-regeert/?

» Toespraak Mark Rutte bij het in ontvangst nemen van de Global Citizen Award in New York
» Klaus Schwab schuift Sigrid Kaag naar voren als opvolger van Mark Rutte
» Mark Rutte is de oorzaak van een ziekere, armere en zwakkere Nederland.
» Mark Rutte, de topstrateeg’ en top Agenda bijdrager WEF van Klaus Schwab.
» Opgestapte VVD'er Ghislen Nysten schrijft genadeloze open brief aan Mark Rutte.