Wie financiert het losbandige Amerika? Is het de globalistische miljardairklasse die het gebruikt om bedrijfs socialisme op te bouwen?

Waarom financieren bedrijven en miljardairs Black Lives Matter en Antifa? Beide erkende socialistische groepen? En waarom accepteren de Linkse vleugels hun hulp? Ze willen allebei een soort socialisme cq marxisme maar slechts één van hen kan hun zin krijgen dus het word Soros verus Bill Gates /Biden

Als u enigszins bekend bent met de financieringsbronnen van bedrijven en miljardairs achter Black Lives Matter en Antifa en de socialistische verplichtingen van deze groepen en hun leiders , heb je je waarschijnlijk afgevraagd waarom de 'kapitalistische klasse' een beweging zou steunen waarvan de doctrine blijkbaar is tegengesteld aan hun eigen belangen. Zijn deze financiers toch geen kapitalisten, en zijn de kapitalisten niet van nature tegen het socialisme?

En waarom dansen Amerikaanse democraten als marionetten die vastzitten aan de touwtjes van globalistische miljardairs? Begrijpen ze niet dat ze de meesters dienen waarvan ze beweren dat ze tegen zijn?

Het antwoord is niet zo eenvoudig als de World Socialist Website suggereert : "De doelstellingen van de Black Lives Matter-beweging zijn afgestemd op die van Wall Street en de Amerikaanse regering."Evenmin is het antwoord dat BLM / Antifa slechts 'uitverkocht' zijn aan kapitalisten. Evenmin maakt de donorklasse een fout, of alleen geïnteresseerd in raciale gelijkheid. Het antwoord is dat de corporate en miljardair-elites de voorkeur geven aan een soort socialisme - namelijk 'bedrijfssocialisme'.

Collectief socialisme ,marxisme
En wat is bedrijfssocialisme? Bedrijfssocialisme is niet alleen reddingsoperaties van de overheid voor bedrijven. Het is een tweeledig systeem van 'werkelijk bestaand socialisme' op de grond, parallel aan een reeks bedrijfsmonopolies bovenop.

('Werkelijk bestaand socialisme' is een pejoratieve term die meestal door dissidenten in socialistische landen wordt gebruikt om te verwijzen naar hoe het leven er echt uitzag onder het socialisme, in plaats van in de perfide boeken van Marx en zijn epigonen.)

Rijkdom voor weinigen, 'economische gelijkheid' onder verminderde voorwaarden voor velen - het bedrijfssocialisme is een vorm van neofeodalisme.

In Wall Street en FDR beschreef historicus Anthony C Sutton het bedrijfssocialisme, zoals ontwikkeld in de 19e eeuw, en onderscheidde het als volgt van het staatssocialisme:“[Het] roofbaron-schema is ook, onder verschillende labels, het socialistische plan.

Het verschil tussen een bedrijfsmonopolie en een socialistisch staatsmonopolie is in wezen alleen de identiteit van de groep die de machtsstructuur( marxisme) controleert. De essentie van socialisme is monopoliecontrole door de staat met behulp van ingehuurde planners en academische sponzen.

Aan de andere kant probeerden Rockefeller, Morgan en hun zakenvrienden hun monopolie te verwerven en te beheersen en de winsten ervan te maximaliseren door invloed in het politieke apparaat van de staat; dit, hoewel het nog steeds ingehuurde planners en academische sponzen nodig heeft, is een discreter en veel subtieler proces dan regelrecht staatseigendom onder het socialisme ...

We noemen dit fenomeen van het juridische marxisme monopolie van het bedrijf - marktcontrole verkregen door gebruik te maken van politieke invloed - met de naam van het bedrijfssocialisme . "

Wat Sutton bedrijfssocialisme noemt, zou anders 'door bedrijven gerund socialisme' of ' socialistisch kapitalisme ' kunnen worden genoemd.

Voor zowel staatssocialisten als bedrijfssocialisten is de vrije markt de vijand. Ze proberen allebei het te elimineren. De vrije markt vormt een bedreiging voor het systeem van staatscontrole in het geval van het staatssocialisme. In het geval van het bedrijfssocialisme vormt de vrije markt een belemmering voor de ongehinderde accumulatie van rijkdom. De bedrijfssocialisten zijn niet van plan de winst uit te bannen. Integendeel, ze willen het vergroten en het allemaal voor zichzelf houden.

Om de winst ten volle te verzekeren en te waarderen, proberen bedrijfssocialisten de concurrentie en de vrije markt te elimineren. Zoals Sutton schreef voor de 19e-eeuwse bedrijfssocialisten: “De enige zekere weg naar het verwerven van enorme rijkdom was het monopolie: verdrijf uw concurrenten, verminder de concurrentie, elimineer laissez-faire en verkrijg bovenal staatsbescherming voor uw industrie door politici en overheidsregulering. "

Het verschil tussen staatssocialisme en door bedrijven gerund socialisme is dus alleen dat een andere groep monopolisten de touwtjes in handen heeft. Onder het staatssocialisme is het monopolie in handen van de staat. Onder het bedrijfssocialisme zijn de monopolisten gigantische bedrijven. Maar beide politieke economieën worden gekenmerkt door een monopolie.

En beide systemen gebruiken socialistisch-communistische ideologie - of de recente incarnaties, 'sociale rechtvaardigheid' of 'ontwaakte' ideologie - om hun agenda's vooruit te helpen. Voor bedrijfssocialisten is bedrijfsmonopolie het gewenste doel en socialistische ideologie is een van de middelen.

Socialistische ideologie werkt in het voordeel van bedrijfssocialisten omdat het de concurrentie en de vrije markt demoniseert in een poging deze uit te bannen. Dit verklaart waarom kapitalistische bedrijven zoals Amazon en mega-rijke kapitalistische donoren zoals George Soros en Tom Steyer eigenlijk organisaties financieren met expliciet socialistische agenda's, zoals Black Lives Matter, en waarom Google , YouTube , Facebook , Twitter en andere internetreuzen blijkbaar de voorkeur geven aan linkse en zelfs socialistisch over ‘rechtse’ inhoud en gebruikers.

Bron https://www.rt.com/op-ed/503267-american-left-corporate-socialism/?

Hielke Roos